Si at du lyver

Silvia Henriksdottir: Si at du lyver

Dette er ei sjølvbiografisk roman om oppveksten og livet til Silvia Henriksdottir. Ho veks opp på Færøyane og familien tilhøyrer Nardus-menigheten. Dette er ei kristen forsamling som meiner dei sjølv er dei einaste sanne kristne, sjølv om dei er få, og som blant anna har strenge krav til koss ein skal gå kledd og kva ein kan gjera og ikkje gjera. Silvia blir difor tidleg ei jente som skil seg ut både i klesdrakt og alt ho ikkje kan vera med på.

Men i tillegg har Silvia det vanskeleg på heimebane. Faren, som ho etter kvart forstår ikkje er den biologiske faren likevel, misbrukar henne, og oppfører seg innimellom slik at livet kjennest utrygt for resten av familien. Eg tar med ei lite utdrag frå koss heimturen frå møte kunne arta seg:

«Hvis han svingte til venstre, var det hjemover, og praten ville begynne. Viss han svingte til høyre, ville stillheten vare. Men han gjorde det bare når det var mørkt. Ellers var det ingen vits. Men ofte var det mørkt, og han svingte til høyre. Stillheten frøs mitt indre mens vi kjørte ned til kaien og helt ut på den ytterst piren. Piren, hvor man måtte kjøre fram og tilbake mange ganger for å kunne snu. Og det gjorde han. Kjørte fram og tilbake, og grensen mellom piren og havet var usynlig og hårfin i mørket. Fram…heeelt fram. Og så tilbake… heelt tilbake, mange ganger. Kan man kjøre ti centimeter lenger fram denne gangen, tro? Jo da, det går sikkert greit. Fraaam… lite grann mer…går det, tro? Han koste seg. Vi andre holdt pusten og priste oss lykkelige når vi endelig var på vei hjemover.»

I tillegg er mora fjern og mest opptatt av seg sjølv. Etter kvart blir det viktig for Silvia å finna ut kven ho eigentleg er, kven var faren og kva skjedde etter at han døydde? Kvifor har alt blitt halde hemmeleg for henne?

Sjølv om tema som blir tatt opp er alvorlege, er ikkje boka utan humor. Boka får godt fram forvirringa og paradoksa som Silvia opplever i oppveksten. Ho skriv sjølv til slutt: «Derfor vil jeg fortelle historien om Silvia Henrikka Hansen. Slik hun har opplevd den og fått den fortalt.» Ei personleg, interessant og gripande historie.

Boka er på 313 sider.

Anne