Anders Bortne: Ismannen
Marius er ein gut på 12-14 år. Han er lynande skarp, men det
er jo ikkje alltid det hjelper på populariteten. Tvert om angrar han ofte på
det han seier fordi det får han til å skilja seg ut, eller som om han vil
framstå betre enn dei andre. Men det som framfor alt gjer situasjonen til
Marius annleis, er at han har Ismannen til far. Ein far som stadig vekk skal setja
nye verdsrekordar i isbading og liknande. Problemet er at dette tar heile
fokuset til faren, og han blir lite far for Marius, i staden opplever Marius at
han bør passa på faren. Mora har hatt kreft og det kjem fram at dette har endra
henne. Det ligg som ein undertone at sjukdommen kan dukka opp igjen.
Synsvinkelen ligg heile tida hjå Marius, og me får innsyn i hovudet til eit
barn som får/tar på seg eit stort ansvar for å halda familien saman. Denne boka
er noko «mørkare» enn Svingen si bok. Boka er på 213 sider og er etter mi
meining godt skriven.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar