Lengsel etter frihet

Chai Ling: Lengsel etter frihet

I 1989 leier Chai Ling studentopprøret på Den himmelske freds plass i Kina. Ho er ein av dei som overlever,  og ho greier å flykta frå Kina og endar etter kvart opp i USA. Over tjue år etter fortel Chai Ling si historie.

Boka handlar både om oppvekst i Kina og om det å vera overlevande etter ein massakre, men òg om å finna nytt håp og meining i livet. Igjen får me sjå inn i eit samfunn der enkeltpersonar har lite å seia. Eg tykkjer Chai Ling får godt fram koss alt blir bestemt for deg og at både samfunn og foreldre forventar svært mykje. Men me blir òg kjent med ei jente som etter kvart begynner å stilla seg spørsmål og som ser baksidene ved eit lukka og autoritært samfunn. I tillegg tykkjer eg boka viser at det er store utfordringar å arbeida for demokrati og å begynna å tenkja sjølv i eit slikt samfunn. Koss organiserer me oss  og  kjem fram til felles standpunkt i ein organisasjon når me alltid har blitt fortalt kva me skal gjera?

Andre del av boka handlar om livet i USA. Chai Ling blir tillagt meiningar om at ho ønska eit blodbad på Den himmelske freds plass. Opposisjonen til kinesiske styresmakter i utlandet er splitta. Sjølv slit ho med skuldkjensle og skam. Likevel klarer ho å etablera eit tilsynelatande vellukka liv, men noko manglar. Til slutt blir ho kristen, og me får sjå kor frigjerande dette er for henne, men òg at dette gir ho eit nytt, stort oppdrag: kampen for det ufødde liv i Kina.

Eit interessant vitnesbyrd.

Me har òg denne boka på engelsk.

Anne

 

Mamma er en countrysang

Cathrine Evelid: Mamma er en countrysang

Dette er ei roman frå Stavanger på 80-talet. Det gjorde at eg i første omgang fann boka interessant. Me blir kjende med ein liten familie: Mor Gry, far Terje og sonen Stig. Sjølv ønskjer dei å sjå på seg som ein moderne familie. Gry er likevel ikkje meir fri og moderne enn at ho fortsatt bryr seg om kva familien heime på Ogna meiner, og der er livet noko heilt anna enn moderne.  Den store draumen for Gry er å bli songstjerne, men medan ho ventar på «gjennombrotet», arbeider ho på Grillen som servitør. Terje er nordsjødykkar, barsk og uredd. Han er veldig interessert i musikk, kan teksten på alle låtane og alle strofene av Terje Vigen. Midt i dette lever Stig. Han er nært knytt til Gry og «les» henne for å finna ut kva sinnsstemning ho er i. Livet er enklast og kjekkast når Gry er glad. Faren er han meir halvredd for. Terje kan for eksempel få for seg at nå er det på tide at Stig lærer å symja, og då veit Stig at det nyttar ikkje å protestera. Samtidig er Terje den som gjer livet trygt. Han kan ordna opp i alt.

 Det er stort sett tankane og livet til Stig me får sjå alt gjennom. Han har ein livlig fantasi og er samtidig ein vàr gut. Kanskje er tankegodset innimellom noko over middels avansert for ein gutunge, men skildringane er likevel gode. Utover i boka får nemleg Stig meir og meir å tenkja på. Gry drøymer om songtilbod i radioen hjå ein mindre tiltalande mann, noko Terje ikkje likar. Og er arbeidet til faren farleg? Og kvifor er forholdet mellom mora og familien på Ogna så vanskeleg?

Ei interessant og godt skriven bok på 188 sider! Men eg tykkjer  miljøet på Ogna er skildra vel gammaldags til å vera på 80-talet. Eg hugsar jo dette tiåret sjølv, men kan ikkje seia at eg kjenner meg igjen. Nå var Ryfylke staden eg vaks opp, så det var kanskje annleis på Jæren? Forfattaren har nok tenkt å gi eit tidsbilete av 80-talet, men blir til dels for urealistisk og noko klisjèprega.

Anne

Fresh

Krish Kandiah: Fresh – ressursbok for ferske studenter

Skal du studera til hausten? Då bør du investera i denne boka. Fresh gir konkrete råd til deg som ønskjer å vera ein kristen og samtidig skal starta livet som student.

Fordelen med denne boka, er at ho er så målretta. Boka tar for seg ulike sider ved studentliv og kristenliv, kva moglegheiter og utfordringar du kan møta på. Forfattaren kjenner studentlivet og kva val ein kan bli stilt overfor, og her finst mange gode råd. Ønsket er at du òg som student skal vera deg  bevisst at du er ein kristen.

Eg les eigentleg denne boka på feil måte,( for  raskare å kunna omtala henne her), for eg brukte 2-3 ettermiddagar, men opplegget er at du skal bruka fem veker og lesa eitt stykke kvar dag i starten av studentlivet. Slik sett har eg nok ikkje dvelt lenge nok med alt, men eg har fått med meg nok til å anbefala boka.

Og til dykk som er foreldre eller venner av nokon som skal begynna på studiar til hausten: send gjerne med dei mors kjøttkaker og nye gardiner, men legg  med denne boka òg!

Til slutt må eg kommentera språket. Alle slurvefeila  irriterte meg  frykteleg. Har forlaget slutta å lesa korrektur? Dette er for dårleg Lunde! Det er å håpa at andre lesarar blir mindre frustrerte over dette enn meg.

Anne

Røverens siste seks timer

Willi R.Garvi: Røverens siste seks timer

Denne boka fekk me tilsendt rett før påske. Det tykte eg passa bra, og tok ho med heim i ferien som ei «meditasjonsbok».  Bak på omslaget står det:» Røverens siste seks timer er en historie om røveren som ble omvendt da han var korsfestet på Golgata sammen med Jesus. Forfatteren tenker seg hvordan han kan ha opplevd Jesus.» Dette tykte eg var eit annleis og interessant utgangspunkt, men må nok dessverre seia at for meg blei ikkje dette ei gripande bok.

Boka inneheld mange flotte illustrasjonar. På venstresidene står det om tilhøva i Israel på den tida eller andre forklarande opplysningar. Slik blir dette ei lett tilgjengeleg bok for alle. På høgre sida er det tankane til røvaren som kjem fram. Denne vekslinga tykkjer eg likevel øydelegg noko av opplevinga med å lesa om røvaren på korset. Boka er kort, så eg les ho ein gong til, då berre høgresidene, og tykte det fungerte noko betre. Likevel, eg saknar å komma nærare inn på denne røvaren. Eg meiner forfattaren skapar avstand ved språklege val som han gjer, blant anna med å skildra i fortid det som kunne vore skildra i nåtid, til dømes: «Jesus hadde vært taus hele tiden, men så bryter han stillheten og sier: «Far, tilgi dem, for de vet ikke hva de gjør.» Noe så utrolig! Jeg kom til å tenke på hva profeten Jesaja sa om Herrens tjener.» Første gongen eg las blei eg i tillegg forvirra over alle namna på personar forfattaren omtalar, og eg lurer på kvifor han har valt å kalla desse personane Judas Bartimeus, Jakob Barnabas og Jesus Barabbas. Men kanskje er det som skurrar mest dei lange tankerekkene og filosoferingane medan han heng på krossen. Er dette truverdig? Dette står i sterk kontrast til Bibelen si framstilling av Jesus. Lidinga er stor og me forstår det òg gjennom dei korte, ordknappe setningane. Jesus seier ikkje eitt ord for mykje.

Likevel, ta gjerne med deg boka og les ho. Ho er kort, 58 sider med lite tekst på kvar side, og me er jo ikkje like, så du kan oppleva henne annleis enn meg.

Anne