Den tomme stolen

J.K.Rowling: Den tomme stolen

Rowling er kjent som forfattaren bak fantasy-serien Harry Potter. I denne boka skriv ho realisme for vaksne.  Me er i ein småby/tettstad i England(Pagford), men avstanden til byen(Yarvil) er ikkje stor. Midt mellom her ligg fattigområdet, Fields. Desse menneska som lever her, har Pagfordfolka fått ufrivillig tett innpå seg. Barna går på skule i Pagford, og det er i tillegg ein rusklinikk i «deira» bygg. I det siste er det likevel krefter, òg i Yarvil, for å få Fields inn under Yarvil sitt ansvarsområde. Dette og utleige av bygg til rusklinikken skal soknerådet uttala seg om, men før dei kjem så langt, døyr ein markert person i soknerådet: Barry Fairbrother. Kven skal ta plassen etter han? Det er blitt ein tom stol.

Ut over i romanen ser me at Barry Fairbrother ha vore ein svært spesiell person. Det er mange som opplever at det forsvinn noko grunnleggande i livet deira når han døyr.  Me får innsyn i fleire heimar og mange liv. Rowling nyttar ein allvitande forteljarmåte og me blir kjent med mange, særleg kvinner, sine tankar og draumar. Det er mykje trist i denne boka, mange som opplever at livet ikkje blei slik dei håpa på. Alt er ikkje slik det ser ut frå utsida. Og det er kanskje her Rowling sitt forteljartalent er, ho viser at livet ikkje er svart/kvitt. I tillegg tykkjer eg ho minner oss på det ansvaret me har som enkeltmenneske.

I starten av boka er det mange namn og det tar litt tid å få oversikt og å komma inn i boka, men Rowling skriv godt og er dyktig i menneskeskildringane.  Mykje av handlinga er lagt til røffe miljø, og språket ber preg av det. Men eg likar å lesa bøker der forfattaren ønskjer å seia oss noko ut over å underhalda,  så dette er absolutt ei bok eg kan anbefala.

Anne