Linn
Ullmann: Det dyrebare
Denne boka les eg på slutten av sommaren, og det gjorde nok
leseopplevinga spesiell. Boka handlar om familien Dreyer Brodal; faren Jon
Dreyer, mora Siri Dreyer-Brodal, barna Liv og Alma, mormora Jenny og om
barnepassaren Mille, som blir borte. Dette blir både ei slags familiekrønike og
ei bok om den forsvunne jenta. Å lesa om Mille samtidig med «Sigrid-saka»,
gjorde inntrykk. Ein får innsyn i koss forsvinninga pregar personane rundt.
«Det
dyrebare» er skrive på ein litt pratande måte, med innskotne setningar og forklaringar i parentes. Men
Ullmann sitt språk er ikkje lettvindt, eg opplever at her ligg mykje mellom
linjene. Eit eksempel er Jon Dreyer som skildrar mange jenter/damer på same måte. Er det ein samanheng mellom dette og skrivesperra han har som forfattar?
Etter mi meining er dette ei veldig god bok, og dei 390
sidene går fort unna.
Anne
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar