Fjorden

Lars Ove Seljestad: Fjorden

Dette var boka vår denne gongen i litteraturgruppa her på skulen. Dei fleste av oss var einige om at dette var ei bok me var glade for å ha lese. Det er ei var og sår bok som gav oss mykje å tenka over.

 Det meste i denne boka skjer på det indre planet. Eg-personen er i rommet der faren nett er død, og han begynner å tenka over forholdet mellom dei. Kvifor lika aldri faren han? Kva gjekk galt? Var det bare faren si skuld, eller var det hans eiga skuld? Einaste gongen han kjente at han og faren var på lag, var då dei arbeidde i båten. Turen då dei skulle henta denne båten, er ei sentral hending i boka.

Eg-personen hadde planar om at han sjølv skulle bli ein heilt annleis og betre far for sine barn, men tviler på at han lukkast i det. Kva gjekk galt?

Boka er skriven på «Odda-nynorsk» og i eit poetisk språk, men er lett å lesa,  237 sider.

Anne