K.Bjørnstad: Villa
Europa
«Morsomt. Velskrevet. Dødsens alvorlig», skal boka vera i
følgje Ingvar Ambjørnsen. Eg er einig i at ho er velskriven og alvorleg, men
morosam er ho ikkje. Etter mi meining blir me i staden presentert for mange
tragiske hendingar og personar.
Bakteppet for romanen er historiske hendingar og
samfunnsutviklinga frå 1892 og fram til 1991. Midt i denne samfunnsutviklinga
følgjer me fire generasjonar av menn og kvinner med utgangspunkt i eit hus som
blir kalla Villa Europa. Det er stemmene til fire menn og fire kvinner me
møter, men der sluttar òg likskapen. Mennene er stort sett drittsekkar, medan
kvinnene stort sett er svært oppegåande, men må lida for menn sine dårlege
handlingar. Blir dette noko skjematisk? Eg tykkjer nok at personane blir noko
stereotypiske, sjølv om det hjå enkelte av dei kan sporast ei endring og større
innsikt med åra. I tillegg blir det vel mykje at skjebnar går i arv.
Likevel, boka er interessant fordi ho følgjer fire
generasjonar gjennom 1900-talet og samtidig drøftar mennesket si stilling
mellom å vera fri og avhengig i forhold til andre personar. Eg tykkjer òg boka
får fram at det som gjer livet meining som held, er å finna noko større enn
berre seg sjølv og eigen framgang å kjempa for.
Boka er på 525 sider. Bjørnstad har eit godt språk, men
forlaget har slurva med korrekturen i denne pocketutgåva. Mange trykkfeil
irriterer!
Anne
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar