Thorvald Steen: Balanse
Me høyrer ofte om dårlege opplevingar ulike menneske har i
møte med helsevesenet, ikkje minst om kva mange erfarer på sjukeheimar rundt om
i landet. Denne boka fører oss på innsida av ein sjukeheim og livet der, sett
med auga til eg-personen, som er yngst blant bebuarane. Han er av dei få som er
heilt klar i hovudet, men som på grunn av ein muskelsjukdom må bu der. Korleis
er kvardagen? Korleis opplever han personalet? Korleis opplever han å bu på
dobbeltrom? Dette skriv han om i eit fiktivt brev til dottera, Selma, som bur i
Cape Town.
Forfattaren lir sjølv av ein muskelsjukdom og har difor god
innsikt i emnet. Dette er tredje boka han skriv om denne personen. Første boka:
Vekten av snøkrystaller , handlar om
då han var ung og sjukdommen blei oppdaga. Andre boka: Det lengste svevet, tar for seg den vaksne personen. Kan han som
har ein kronisk sjukdom og bare vil bli verre, satsa på kjærleik og framtid? Og
altså , nå i siste bok, har kroppen svikta og han er plassert på sjukeheim. Bok
nummer to har eg ikkje lese ennå, men det skal eg gjera, for eg tykkjer Steen
skriv på ein måte som gjer at ein kjem nært inn på eg-personen, og han gir oss eit realistisk bilete av det å få og
leva med ein kronisk sjukdom. Første boka er katalogisert som ei ungdomsroman,
men som vaksen har ein stor nytte av å lesa ho. De treng likevel verken lesa
bok ein eller to for å gå laus på Balanse.
Det eg tykkjer kjem godt fram i boka Balanse, er at opplevinga me har med helsevesenet handlar mykje om
personen/personane me møter på. Korleis blir me møtt som menneske? Difor meiner
eg dette er ei viktig bok, ikkje minst for dei som arbeider/skal arbeida i
helsesektoren. Ein kan òg seia at boka handlar om menneskeverd.
Les gjerne omtalane under:
http://www.dagsavisen.no/kultur/alle-anmeldelser/bokanmeldelse/besk-humor-fra-pleiehjemmet/
Søk gjerne opp intervjuet med forfattaren som stod i Vårt
Land 25.08.2012: Balansegang på tallet
tre
Anne
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar