God sommar!

Då tar denne bloggen sommarferie og me ønskjer alle ein god ferie. Til ein god ferie høyrer som kjent godt lesestoff. Dersom de les nokre gripande bøker i sommar, set me pris på å få tips til innkjøp, men det er òg veldig kjekt om de vil skriva nokre ord om bøkene og senda over til oss så me kan legga det ut på bloggen til hausten. Gode leseopplevingar er til for å delast!

Englemakersken

Camilla Läckberg: Englemakersken


Baksidetekst på omslaget:

 
Påsken 1974. En familie forsvinner sporløst fra øya Valö utenfor Fjällbacka. Middagsbordet er sirlig dekket, men alle, bortsett fra ettåringen Ebba, er borte. Er de ofre for en forbrytelse, eller har de forsvunnet frivillig?

Gåten blir aldri løst.

Mange år senere kommer Ebba tilbake til øya og huset der hennes far med jernhånd har ledet en internatskole. Hun og mannen hennes, Mårten, har nettopp mistet sin tre år gamle sønn, og i et forsøk på å komme over sorgen har de bestemt seg for å pusse opp det gamle huset og starte en liten Bed and Breakfast.

Men nesten før de får etablert seg, er det noen som forsøker å tenne på huset. Og da de begynner å fjerne gulvplankene i spisestuen, finner de størknet blod under...
(Tekst henta frå Gyldendal.no)
 

Camilla Läckberg blir kalla krimdronninga i Sverige, og i denne boka viser ho det til fulle. Erica og Patrik er to personar som har følgt oss heilt sidan Isprinsessen (eller Predikanten som blei utgitt først på norsk) og fram til den åttande, men forhåpentligvis ikkje siste boka i serien: Englemakersken. Alle ingrediensar er putta inn i dette dramaet, og det er rett og slett nervepirrande å lese om Ebba og Mårten ut på ei øy heilt aleine, om Erica som prøver å løyse det utan at Patrik veit noko, og om Patrik sjølvsagt som er leiar for etterforskinga av det som har skjedd. 

 
I boka er det òg fleire tilbakeblikk der me blir kjent med jenta Dagmar som har eit nokså komplisert liv. Det skal snart visast at livet til Dagmar, saka i 1974 og det som skjer i nåtida er knytta til kvarandre. Patrik, Gösta og Martin må saman med dei andre på politistasjonen løyse opp i gamle trådar og gamle saker for å løyse saka. 

 Løyndommar ligg og skurrar under overflata, og i mens er Ebba og Mårten i fare ut på Valö. Tidspresset kvilar tungt på Tanumshede politistasjon. 

Elles er boka veldig god. I og med at dette var første boka eg las av Läckberg syntes eg ho var den beste, kanskje fordi du går litt lei når du har lese om dei same personane gjennom alle bøkene. Derfor er det forståelig at folk ikkje har rosa denne opp i skyene i omtalane sine. Nokre meiner at privatlivet til Patrik og Erica er meir som ein såpeserie enn før, og mange synes at fleire tidligare personar går igjen i denne boka. I dei fleste bøkene til Läckberg er personane ganske stereotype. Alkoholikarane, aleinemødrene, valdelige menn, kvinner som slit med traumer og ulukkelege par finnes i kvar einaste bok, bare under forskjellige namn. Dette gjer at for mange som har lese dei tidligare bøkene kan dette vere litt kopi av dei andre bøkene, og derfor er det nok den uventa løysinga alt fekk på slutten og sjølve saka som tiltalar folk mest. 

Uansett, svensk krim er ekstremt bra, og dette er nok ei av dei betre til Läckberg synes eg, som har lese alle i feil rekjefølgje og kan vurdere meir ut i frå bare denne boka enn heile serien. Viss du ikkje ser denne boka i tilknytting til resten av serien og tar med deg dei i lesinga, går dette som ei veldig god bok, som fort kunne vore ei enkeltståande bok og ikkje ei seriebok, viss det ikkje hadde vore sju før. 

For deg som ikkje har lese Läckberg før, anbefaler eg denne boka uansett. Veldig spennande og gripande, og du treng ikkje å ha lese dei andre bøkene for å kome inn i denne. Anbefaler rett og slett å lese denne først, sidan dette kanskje er den beste boka i serien etter mi meining. Då ser du henne ikkje i forhold til dei andre. 

Mai Lene

Jeg skal gjøre deg så lykkelig

Anne B. Ragde: Jeg skal gjøre deg så lykkelig

Denne boka kom i haust og eg har tenkt at det sikkert er ei passe grei bok til å ha med seg i ein eller annan ferie. Nå har eg altså endeleg fått lese ho, men eg må dessverre seia at dette ikkje er ei bok som engasjerer meg noko særleg.

Ragde skildrar familiane i ei blokk i Trondheim på 60-talet. Blokka har fått namnet: Ungdommens Egen Heim, og dette var visstnok namnet på blokka Ragde sjølv budde i då ho vaks opp. Boka er likevel ikkje ein sjølvbiografi, men gir meir Ragde sitt tidsbilete av 60-talet og moderniseringa som startar då. Skildringa av gleda over alle nye hjelpemiddel som etter kvart kjem og den store endringa mange opplever i forhold til eigen oppvekst, er interessant.

 I tillegg får ein presentert familiestrukturen med barn, (eller mangelen på barn), heimeverande koner og menn som slappar av med sitt etter arbeidsdagen er slutt. Ragde tar for seg kvar familie i alle leiligheitene i oppgangen. Me blir ikkje bare ein tilskodar eller kikkar, men kjem nært innpå og får innblikk i kva dei tenkjer og opplever. Men det er i dette eg tykkjer Ragde skildrar personane for stereotypt. Kort fortalt så er kvinnene anten opptatt av å gjera husarbeidet betre enn dei rundt seg,  og/eller dei er mest opptatt av koss dei skal få ein mest behageleg og avslappande dag. Mennene kjem heim frå arbeid, men dei tenkjer ikkje noko på det etter dei kjem heim. Nei, dei er stort sett opptatt av Vietnamkrigen og (det manglande) sexlivet. Boka har etter mi oppfatning ikkje noko handling eller  driv.

Les gjerne boka om du likar å mimra over ting og tang på 60-talet, eller om du treng fleire argument for kvifor kvinne bør ut i arbeid. Familielivet på 60-talet blir ikkje akkurat glorifisert.

Anne

Alt om EMs største stjerner

Steffen Gronemann: Alt om EMs største stjerner

I dag skal eg skriva om ei bok som eg ikkje har lese så mykje i, og kvifor gjer eg det? Jo, i dag begynner EM i fotball og boka er difor veldig aktuell.

Vil du vita litt om Petr Cech, Arjen Robben, Andrès Iniesta? I denne boka står ein kort presentasjon av 35 av spelarane me får sjå i EM, og som sikkert sjølv òg har eit håp om å utpeika seg som stjerner der. Boka er bygd opp slik at kvar spelar har fått tildelt to sider. Ei side med bilete av spelaren  og ei side med ein kort presentasjon om han. Dette er difor ei veldig lettlesen bok der ein kan velja å lesa om akkurat dei spelarane som interesserer ein sjølv. Til slutt i boka er det 13 quiz-oppgåver.

Anne

Sammen skal vi holde himmelen

Ellen Fjestad: Sammen skal vi holde himmelen

I ei motorsykkelulukke kolliderer Luka og Gard, og frå då av blir liva til begge to endra. Luka er 17 år og malar bilete. Gard er noko eldre og spelar trommer. Det utviklar seg eit spesielt forhold mellom dei. Gard gir Luka det frirommet ho treng, og Luka ser koss Gard eigentleg har det bak maska.

Gard har arva mykje pengar etter faren. Desse pengane skulle han bruka på noko som gjer han trygg. Etter kvart bestemmer Gard seg for kva dette eine er. Og så mykje kan eg seia, at dette er ikkje noko som eg hadde følt meg tryggare av! Sjølvsagt er dette noko som òg involverer Luka.

Litt godt å lesa ei ungdomsbok som stort sett er realistisk og utan hekser og vampyrar.

Ei spesiell og godt fortalt kjærleikshistorie på 206 sider, litt banning og eit par sexskildringar, men boka er på ingen måte spekulativ på dette området. I tillegg har boka ein tydeleg bodskap: Dersom ein skal ta vare på kjærleiken, må ein sjå den andre og ikkje bli for sjølvopptatt.

 Les gjerne meir om forfattaren og boka her: http://www.nrk.no/nyheter/kultur/litteratur/1.7674392

Anne

Maya

Isabel Allende: Maya

Dette er ei kjekk bok å ta med på ferie, men ho er nok mest for jenter/damer. Allende skriv som alltid frodig og med mykje chilensk krydder.

Maya Vidal har vakse opp i California hjå besteforeldra. Bestemora er frå Chile og bestefaren er afroamerikansk. Dei gir barnebarnet ein heller utradisjonell oppvekst, sett med amerikanske auge. Då bestefaren dør, fell verda i saman både for bestemora og Maya, og for Maya går det riktig ille. For å redda Maya, sender bestemora henne til landsbygda i Chile, med mål om at ho skal få ein ny start i livet.

Boka vekslar mellom å fortelja om oppvekst, perioden då det går bratt nedover og livet på øya Chiloé i Chile. Mest spennande, men òg verst, var det å lesa om då ho levde på «livets skuggeside». Landsbylivet i Chile blir òg godt skildra, men blir kanskje vel langdrygt? Eg tykkjer likevel det er interessant å få innsyn i chilensk liv og kultur.

Men aller mest likar eg nok boka fordi ho så sterkt får fram verdien av familie. Den er aldri utan håp som har ein familie som bryr seg!

Boka er på 398 sider.

Anne